Abort your mission!

Vanochtend aan de ontbijttafel gleed mijn blik over de krant. Nederlands Dagblad, niet direct mijn eerste keuze als ik echt nieuws zou willen lezen. Toch wordt ik gegrepen door de voorpagina, althans, ik zag rode balkjes over een foto en normaal gesproken is dat altijd interessant. Ik lees verder en zie en lees dat het gaat over rellen rondom abortus demonstraties ergens. Sommigen zijn zo extreem in hun mening opdringen aan anderen dat zelfs de politie moest ingrijpen.

Misschien dat het komt omdat ik gister een Pink Panther film heb gekeken, een slapstick film van jewelste. Naast me hoor ik bij een scene waar een mini(auto) bij een grote parkeerplek toch presteert tegen de auto aan de voorkant en de auto aan de achterkant te rijden: “Dit is geniaal”. Stiekem had ik, als ik dan toch deze film zou kijken, gehoopt op kritischer publiek. Pieter of Djim bijvoorbeeld: “Niet te doen dit!” of “Ik trek het slecht baasje!”. Zulke uitspraken zorgen altijd voor een lach op mijn gezicht. (Misschien had Matthijs het wel getrokken, deze scene, puur en alleen omdat het over auto’s ging). Afijn, door die film dus, kreeg ik de volgende scene in gedachten:
Ik zag demonstraties over abortus voor me en het geschiedde allemaal in Amerika. Er zijn felle gevechten uitgebroken tussen pro en anti abortus groepen en de politie moet er aan te pas komen om ze uit elkaar te houden. De dienstdoende leider van de politie pakt zijn megafoon, want dat doen ze altijd in Amerika, en schreeuwt:
ABORT… YOUR… MISSION…!
Ik stel me ook voor dat die leider van de politie een soort Djim-attitude heeft en achterom kijkt naar zijn makkers van de politie, in zichzelf gniffelend: “Dit is goed”, terwijl de chaos door zijn uitspraak alleen maar groter wordt.
Misschien omdat het vroeg is en misschien omdat ik gister de Pink Panther film heb afgekeken, maar ik gniffel ook in mezelf.

Over het afbreken waar je mee bezig bent gesproken. Door Jesse’s referentie naar vasten in zijn blog, dacht ik dat het misschien ook wel een goed idee voor mij was om iets te vasten. Al gauw had ik vorige week dingen in gedachten doorgekrast die ik absoluut niet zou gaan vasten, waaronder natuurlijk Eten en Computeren, School had ik wel willen vasten en het zou me waarschijnlijk ook goed gelukt zijn, maar dat leek me niet al te verstandig. Ik koos om een week lang alleen water te drinken, behalve dan als ik komende donderdag uit eten zou gaan. Vandaag zou het beginnen. Afgelopen week in gedachten er al bezig mee geweest en situaties bedacht waar ik mezelf even moet herinneren dat ik alleen water drink. Op werk ben ik bijvoorbeeld snel geneigd om koffie te drinken. Ik dacht op een gegeven dat ik misschien alleen water EN melk zou drinken, want melk is ook goed! Al gauw ga ik van vasten door alleen water te drinken, naar water en melk. Water, melk en dus ook Milk & Fruit, denk ik al snel. Al gauw bedenk ik dingen die ik ook tot mij zou kunnen nemen in deze vastenweek. Zodra ik ook “Misschien zou ik ook gewoon Cola (The Coka-kind) kunnen drinken” in gedachten krijg, besluit ik toch maar om het alleen maar bij water te houden.
Vandaag zou ik dus beginnen. Ik wordt gewekt door mijn lieve vriendin, die straks naar stage gaat en ze is al bezig geweest om eten en thee klaar te maken. Bij de twee bakjes thee (met suiker, wat ik ook niet wou vasten) dringt nog niet eens door dat ik dit eigenlijk niet zou willen. Verdraaide automatismen! Ik neem een derde bakje mee naar boven, mijn vriendin is al weg, en voor de computer dringt al snel door dat ik het vasten nog geen dag heb vol kunnen houden.
ABORT YOUR MISSION!, denk ik maar. Volgende week dan misschien. Ik ben zwak, ik weet het, maar misschien had het ook gewoon zo moeten zijn. Of misschien had ik ervoor moeten bidden, zegt een klein stemmetje in mijn achterhoofd. En ik verheug mij over het feit dat ik straks dan toch een lekker bakje koffie kan nemen.

Garfield: “I hate mondays”
Homer: “Hmmm… Coffee!”
Ik: “Amen!”